Zin in nog eens 5 schalkse uitspraken, die je doen glimlachen?

Nespresso

Je moet niet altijd even ernstig in het leven staan, toch? En als we af en toe eens goed kunnen lachen, doet dat ook wonderen voor onze gezondheid. HIer komen weer 5 schalkse uitspraken uit mijn omgeving. 😉

Sport

Op weg naar ons jaarlijks weekendje Ardennen met een hele hoop vrienden zie ik langs een afrit een bordje: ‘Fermé – Tour de France’. We rijden mee met Marleen, die aan mijn man Dirk vraagt: ‘En, ben jij een trouwe liefhebber van de Tour?’ Op de achterbank antwoordt hij flauwtjes: ‘Tour de France? Is dat met die wielertoeristen?’

BBQ!

Op hetzelfde weekendje Ardennen zitten de vrouwen te keuvelen in de grote tuin. Op een bepaald moment komt het onderwerp geitenvlees op tafel (absoluut geen idee meer hoe dat is gebeurd!). Marleen geeft haar oprechte mening: ‘Geitenvlees OK, maar bok smaakt zo naar mannenvlees… zo straf!’

Nespresso, what else?

Vrienden Flip en Hilde komen een dagje naar Antwerpen en willen wat capsules kopen bij de Nespresso Boutique (!). Mijn man en ik drinken al jaren geen koffie meer, maar ik ben enorm benieuwd naar hun concept. Hilde en ik staan aan de balie bij een stagiaire verkoopster. Met een stralende glimlach verkondigt ze: ‘Mevrouw, kent u onze nieuwe capsules ‘Leggero on ice’?

Wat denkt U?‘ Hilde antwoordt lachend: ‘Ik was al verkocht bij het bolletje ijs. Doe maar.’

Het meisje reageert vlotjes: ‘Dan heeft u meteen ook een grote bestelling en kan ik u een voucher van 20 EUR aanbieden voor één van onze accessoires.’ Ze troont ons langs verschillende mogelijkheden, waarbij Hilde telkens het hoofd schudt.

Tot we aan de melkopschuimers arriveren. ‘Deze melkopschuimer heeft 2 verschillende standen: een gewone en eentje, die de melk zo stevig opklopt, dat je op het schuim  zou kunnen skiën.’ Na wat aarzelen beslist Hilde om die toch niet te kopen. De stagiaire lacht: ‘Helemaal niet erg, we zijn toch eventjes samen in Zwitserland geweest!’

Slecht geheugen

We zitten gezellig met een aantal vrienden op een terrasje in Antwerpen. We willen nog een rondje bestellen en Pascale roept de garçon: ‘Necrofiel!‘ Verschrikt kijk ik haar aan: ‘Wat roep je nu toch?’ Zij antwoordt zedig: ‘Goh, ik kan die zijn naam niet onthouden…’

Zagen maar…

Een avondje BBQ bij vrienden op een zomerse avond… Meer moet dat niet zijn. Iedereen lacht en grolt en de zwarte labrador ‘Flor’ loopt kwispelend rond. Op het einde van de avond fluistert Koen: ‘Chrisje, als ik ooit zo begin te zagen als mijn buurman, sla mijn dan neer met een stuk hout.’ Ik kijk rond en roep naar de hond: ‘Flor! Een grote stok, apporte!’

 

2 Reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.