Mijn criticus in de ruimte plaatsen…
Tijdens de 3de sessie bij mijn psychologe (klik hier om het eerste deel van mijn sessie te lezen over de voice dialogue methode en mijn ‘controle‘-stem) plaats ik de stoel met mijn ‘criticus‘-stem nét naast de ‘controle’-stoel en ook nét voor mijn ‘eigen’ stoel met weer bijna geen tussenruimte. Duidelijk!
Weer neem ik plaats in de ‘criticus‘-stoel en de psychologe begint met mijn ‘stem’ te praten.
Beste Criticus, wat beteken je in het leven van Chrisje?
‘Heel veel, ik help haar om iets te betekenen, nuttig te zijn en meerwaarde te bieden. Ik zorg ervoor dat ze geen zwakte bezit of dat ze deze omzet in een kwaliteit om nog meer resultaten te behalen. (slik!). Momenteel begrijp ik ook niet dat ze haar burn-out niet heeft kunnen voorkomen… Ze heeft zoveel tools en kennis en toch hebben haar acties gefaald… Onbegrijpelijk.’
De psychologe komt tussen: Nu heb je zelfs een criticus op de criticus… hoor je het zelf?
Hoe komt het toch dat je zo op de voorgrond treedt beste Criticus?
‘Goh, streng zijn voor jezelf kan geen kwaad, daar word je toch beter van? Momenteel versta ik niet (tuurlijk niet!) dat haar verstand het laat afweten. Ik laat haar nu maniakaal boeken lezen, maar ze begrijpt niet wat er staat. Toch moet ze blijven verder lezen, zodat haar verstand terug in gang schiet.’
Effe afstand nu…
Na een diepgaand gesprek mag ik terug plaats nemen op mijn ‘normale’ stoel.
Hoe was dat voor je om jouw stemmen te laten praten?
Ik kan maar één woord bedenken:’Confronterend! Waar is mijn normale ‘ik’?’
De psychologe legt uit dat onze persoonlijkheid een geheel is bestaande uit verschillende stemmen en dat op bepaalde momenten sommige stemmen meer op de voorgrond treden om diverse redenen.
Welke stem staat nu niet meer op de voorgrond en mis je erg?
Ik denk even na en mijn enthousiaste en positieve stem verbergen zich nu helemaal op de achtergrond. Slik! Mijn persoonlijkheid heeft zich gewijzigd… bibber!!
Meer uitleg over ‘voice dialogue’
We gaan ze samen herkennen en erkennen. Daarna kunnen we wat meer afstand van hen nemen en hen minder ‘mijn persoonlijkheid’ laten bepalen. Hen wat minder achter het stuur laten zitten.Mijn ‘criticus’-stem denkt: ‘Dat gaat nog een tijd duren… Hoe kan het sneller?’
Meer balans
Het doel is om wat meer balans in mijn stemmen te brengen. Wat meer kwetsbaarheid tonen ten opzichte van mijn ‘moeten‘. Mezelf toelaten dat mijn acties niet altijd een meerwaarde voor anderen hoeft te betekenen en mezelf toelaten om mijn nieuw gedrag oncomfortabel te laten zijn. Ook mezelf met fouten te aanvaarden… (Auwch, dat komt aan!);
Actie!
De psychologe vraagt me of ik het zie zitten om niet elke dag op de weegschaal te staan. Kan je het één keer per week? Met verschrikte ogen kijk ik haar aan…Inderdaad, ik vraag je misschien wel teveel. Wat kan voor je?
‘Tsja, ik wil vooral gezond eten, sporten en inderdaad, ik ‘moet‘ afvallen.’ Meteen begin ik te lachen. ‘Hier heb je mijn ‘moet‘-stem weer… Elke 2 dagen ‘moet‘ wel lukken.’ We beginnen allebei te grinniken…
Fijn dat je toch de humor er al inziet… Je begint al aan de bewustwording. ‘Ja’, denkt mijn sarcastische criticus-stem, ‘ik ben nu bewust onbekwaam‘. (klik hier voor het Maslow-model… ik kan het niet laten hee…). De psychologe gaat verder: ‘Probeer nu niet teveel te denken, laat het bezinken en probeer eens geen druk op jezelf te leggen…Tot de volgende keer!’ Mijn gedachten tollen…
Bij het schrijven van deze blog zit mijn man naast me en vraagt: ‘Bestaat jouw plan niet uit één keer per week publiceren en heb je gisteren al niet jouw blog op internet gegooid?’… euh…
Welke stem(men) zitten bij jou achter het stuur? Durf je bekennen???
P.S.: de afbeelding op deze blog is van Delphine Boël. Ik ben fan!
Laat een reactie achter