‘Ward, schat! Doe jij de deur open? Ik moet nog even plassen… voor de zoveelste keer.‘ De frèle Fenna prevelt de laatste woordjes eigenlijk tegen haarzelf in de badkamer. Op het toilet wrijft ze zacht over haar buik, die al wat begint te bollen. Ze fronst haar wenkbrauwen: ‘Zal mijn lijf dit wel aankunnen? Tuurlijk Fenna, miljoenen vrouwen kunnen het… ik ook!‘ En ze grist een paar vellen toiletpapier van de wc-rol.
‘Hey Fleur – lieve schoonzus – en dag Lukas. Fenna komt dadelijk naar beneden. Die is haar neus nog aan het poederen,‘ grinnikt Ward. ‘Ga snel binnen, want het is berekoud buiten. Kom geef jullie jassen, dan hang ik die weg. Willen jullie al een glas terwijl we wachten op Daan en Jill?’
Fleur grijnst: ‘Doe maar een glaasje rood Ward. Waar blijf ik met mijn hapjes en voorgerecht? De koelkast hier in de keuken zit vol!’ Ward hangt de jassen zorgvuldig aan de kapstok en holt dan naar de keuken. Lukas – strak in het pak – neemt een fles rode wijn van de prachtig gedekte tafel in de eetkamer. De flesopener ligt ernaast. Fleur komt even later naast hem staan met een leeg glas. ‘Hey knappe man, wil jij jouw vrouw een lekker glas rode wijn inschenken?’ Lukas grijnst: ‘Voor zo’n blondine ga ik meteen aan de slag.’ Hij opent de fles en kijkt ononderbroken naar zijn vrouw gehuld in een huidkleurige, satijnen korte jurk. Daarna giet hij een slokje in haar glas: ‘Wil jij proeven lieverd?‘ Fleur kijkt hem ondeugend aan, terwijl haar zus Fenna nét de eetkamer binnenkomt: ‘Hey tortelduifjes, de romantiek spat eraf. Kom hier, dat ik jullie zoen en de betovering verbreek. Oh, saved by the bell! Dat zullen de laatkomers zijn… Ik ga wel Ward!’ brult ze naar de keuken.
‘Hey Daan en Jill, zo blij dat jullie er zijn! Kom binnen lieverds.’ Fenna neemt hun jassen aan en zwiert ze over een zetel in de hal. ‘Maar we hadden toch afgesproken om geen cadeaus mee te brengen?‘ Fenna kijkt verward naar Jill, die haar bezorgdheid lachend wegwuift: ‘Dit is een speciale avond Fenna. Niet alleen oudjaar, maar ook een nieuw begin,’ en ze wijst veelbetekenend naar de welving onder haar eerste zwangerschapsjurk.
Daan doet zijn ronde en kust iedereen van het gezelschap, terwijl Jill met haar dessertdoos naar de keuken trekt en die in een hoekje op de grond deponeert. Daarna opent ze de ijskast: ‘Hm, zoals verwacht overvol. Zal ik voor iemand witte wijn meebrengen?’ gilt ze naar de eetkamer.
Jill geeft een koele fles witte wijn aan Lukas: ‘Jij bent vanavond onze booze manager. Een witte voor mij alsjeblieft.’ Fleur kijkt goedkeurend naar ’the little black dress’ van Jill: ‘Jill, je ziet er écht goed uit. Jouw rode krullen contrasteren zo mooi met jouw jurk.‘ ‘Dankjewel Fleur, maar naast jouw schoonheid verbleekt elke vrouw hoor!‘ Lukas onderbreekt hen: ‘Dat is waar Jill, mijn vrouw ziet er ravissant uit. Maar dat zeggen alle mannen van hun echtgenotes, hee Daan!’ Daan kijkt verschrikt op als hij zijn naam hoort: ‘Wat? Euh… ja, natuurlijk ziet Jill er goed uit.‘ Jill heft haar glas naar haar man: ‘Jij legt me dan ook in de watten hee schat.’ De wenkbrauwen van Daan gaan de hoogte in.
‘Lukas, voor mij een bruiswater, want ik wil bubbels,’ kirt Fenna lief. Ze kijkt haar vrienden aan en heft het glas: ‘Dankjewel lieve vrienden om hier vanavond te zijn. En Jill, wat een geweldig idee om ons aan te sporen om een nieuwjaarsbrief te schrijven. Ik hoop toch dat jullie die bij hebben?‘ Iedereen knikt. ‘Fleur, lieve zus, en Lukas, dan is het nu aan jullie om in de keuken te vliegen en ons voorgerecht te bereiden, Wij gaan alvast aan tafel keuvelen. Enneuh, van elkaar blijven hee!’ Jill smaalt: ‘Ja, dat lijkt een moeilijke opgave in dit gezelschap.’
Na een kwartier komen Lukas en Fleur terug binnen en zetten diverse grote schotels op tafel. Oesters, tomaat garnaal, perzik met tonijn, ham met meloen en rivierkreeftjes. ‘Wow, lekker!’ roept Ward verrukt. Fleur straalt: ‘Ja, we dachten, laten we onze vrienden wat verwennen. Smakelijk!’ Je hoort slechts wat gekletter van bestek, geslurp en goedkeurend gesmak.
Als alle borden zo goed als leeg zijn, begint Fleur op te ruimen en vult ze de afwasmachine in de keuken. Lukas voorziet de gasten opnieuw van wijn. Jill tikt met haar trouwring tegen haar wijnglas: ‘Ja lieverds, dat heeft ontzettend goed gesmaakt. Maar nu is het tijd voor jullie nieuwjaarsbrief. Lukas, Fleur, haal de papieren maar boven!‘ Iedereen lacht en Fleur stapt vanuit de keuken meteen naar de hal en haalt de twee opgerolde brieven uit haar Delvaux tas.
‘Lukas, jij gaat eerst,’ Fleur kijkt naar Jill, ‘want we weten niet van elkaar wat we hebben geschreven.’ Jill knipoogt: ‘Ik hoop dat dit voor iedereen geldt. Voor ons zeker, hee honnepon!’ Daan schraapt zijn keel: ‘Ja… euh… ja, natuurlijk. Dat was wel een opgave hoor!‘ Jill drinkt in één teug haar glas leeg: ‘Voor mij ging het helemaal vanzelf. De inspiratie zit rond tafel. Lukas, mag ik eerst nog een wijn?’
Daan legt een hand op haar arm: ‘Lieverd, zou je misschien liever een glas water…’ ‘Echt niet! Vanavond wil ik genieten. Ik heb de laatste weken… wat maanden … mij kapot gewerkt bij de notaris. Wat een heksenketel! Nu wil ik ontspannen Daan.’ Hij trekt zijn hand weg en haalt zijn schouders op. Lukas staat recht, schenkt het glas van Jill bij en gaat dan zitten. ‘Zo, ik zal mijn brief eens officieel openen en voorlezen.
Nieuwjaarsbrief Lukas
Fleur, jij geeft mijn leven kleur
Jij bent mijn liefde en mijn leven
Als ik volgend jaar rond deze tijd van het jaar
Weer terug met jou 365 dagen mocht beleven
Dat maakt mijn levenswerk helemaal waar.
De tafelgenoten beginnen te applaudiseren en Fleur bloost. ‘Tsja, ik weet niet of ik hieraan kan tippen, maar…’ en ‘You’re so vain…’ de GSM-beltoon van Jill onderbreekt haar. Daan vloekt: ‘Jill, verdorie, kan jij jouw GSM niet eens op trillen zetten?’ Jill negeert hem straal en neemt de telefoon op en stapt naar de hal: ‘Hey mams, klein momentje…’. ‘Lukas, lieve echtgenoot, dankjewel voor jouw lieve woorden. Ik wacht even totdat Jill… aha, daar is ze. Ahum… hier komt mijn nieuwjaarsbrief … een beetje gestolen van het internet, maar diepgemeend vanuit mijn hart:‘
Nieuwjaarsbrief Fleur
Lieve vrienden allemaal,
Liefste zus en fijne schoonbroer,
Lukas, man van mijn leven,
Als slot van een wervelend jaar
Aan de start van hele nieuwe waar
Staan we even stil
Bij onze vriendschap
Want die willen we ook de komende vier kwartalen
Vol plezier, genot en warmte vertalen
‘Mooi lieve zus! Kom hier dat ik je kus,‘ Fenna staat recht en geeft Fleur een klapzoen. ‘Trouwens, het is hoogste tijd voor ons om in de keuken onze feestmaaltijd te bereiden Kom Ward!’ Ward smijt zijn servet op tafel en dartelt als een veulen naar de keuken. Iedereen grinnikt. Lukas en Fleur hebben een onderonsje en Daan sist naar Jill: ‘Wat moest jouw moeder nu zo dringend weten? Verdorie, ze bemoeit zich altijd op de meest ongelukkige momenten.’ Jill knijpt haar ogen dicht tot spleetjes: ‘Ongelukkige momenten Daan? Echt? Daar heb jij verdorie absoluut geen benul van…’
Lukas schraapt zijn keel: ‘Hey Jill, zei je net dat je het heel druk hebt gehad? Ik dacht dat je het bij de notaris redelijk rustig had. Niet dus!’ ‘Tsja, de laatste maanden van het jaar zijn altijd veel drukker. Zeker nu de registratierechten én ook nog eens de bouwsubsidies wijzigen in het nieuwe jaar, wil iedereen zijn dossier erdoor jagen. En wij – als klerken – moeten dan maar dubbel zo hard werken. Mijn overuren van de laatste maanden kan ik nu gelukkig opnemen. Dus ik heb lekker 14 dagen vakantie.’ Daan verslikt zich: ‘2 weken Jill? Ik dacht dat wij samen één weekje thuis gingen chillen?’ De keukendeur zwiept open en Fenna en Ward komen met verhitte kaken de eetkamer binnen met dampende schotels, die ze in het midden van de tafel schikken. Ward maakt een diepe buiging: ‘Dames en heren, mogen wij u presenteren; een klassieke rosbief met warme groentenkrans en de gewilde kroketten. Aanvallen!’ Fleur gilt: ‘Kroketten! Zalig!’
‘Amai, het is al half elf en ik kan geen pap meer zeggen,‘ Lukas zakt demonstratief achterover in zijn stoel en zet een broeksknop open. Fenna lacht: ‘Ja, jullie hebben flink jullie best gedaan. De schotels zijn bijna op. Kom, ik zal ze naar de keuken brengen...’ Daan staat recht: ‘Neenee, moeder-in-spé, jij blijft lekker zitten. Ward en ik zullen afruimen. Haal jullie brieven boven.’ Jill zucht: ‘Natuurlijk springt hij recht voor … laat maar. Kom, laat ons luisteren naar jullie voornemens. Die wil ik écht weten.’ Ward kijkt hen schaapachtig aan: ‘Ik heb het me gemakkelijk gemaakt.’
Als iedereen terug aan tafel zit, ontvouwt hij zijn A4 en draait het krullerig blad om, zodat de disgenoten het kunnen zien. Een tekening van een rood hart met daarin de tekst: LIEFDE. Hij stamelt: ‘Ja, mijn jaar staat in het teken van liefde: voor jullie, mijn vrienden, voor mijn vrouw en natuurlijk voor mijn kind, dat ik nu al enorm graag zie.’ Een glinsterende traan rolt over de wang van Fenna: ‘Dat is zo mooi schat.’ Jill murmelt: ‘Jaja, we leven allemaal op een roze wolk nietwaar? Als het maar niet gaat stormen.’ Fenna opent haar brief beverig:
Nieuwjaarsbrief Fenna
Volgend jaar wordt zo bijzonder
In mij draag ik een levend wonder
Ik wens dat het kind dat ik vol liefde baar
Kan leven in een wereld vol vrede. Gelukkig nieuwjaar.
Ward lacht gelukzalig en de rest klapt in de handen. Jill commandeert haar man: ‘Kom Daan, ik hoop dat je mij nu ook helpt.’ En ze stapt driftig naar de keuken. Daan haalt verontschuldigend zijn schouders op en holt haar achterna.
‘Wel, wat heeft Jill vandaag? Ik heb haar nog nooit zo giftig gezien,’ vraagt Lukas aan niemand in het bijzonder. Fleur bemiddelt zacht: ‘Ze heeft net verteld dat ze overwerkt is. Als je weken of maanden over jouw limiet gaat, dan doet jouw lichaam rare dingen. Fenna, schat, je ziet plots zo bleek. Ben je ziek? Voel je je niet goed?’ ‘Neenee, het is gewoon wat druk allemaal. Ik ga even plassen… voor de 39ste keer vandaag.‘ Daan stapt net binnen: ‘Wil iemand thee of koffie? Die kan ik al aanbieden. Fenna, gaat het?’ ‘Ja, het lukt wel Daan. Ik ben dadelijk terug beneden.’
‘Hier ben ik met het dessert! Kom, schuif al die rommel op tafel eens opzij, dan kan ik deze gigantische taart etaleren.’ Jill manoevreert zich tussen de stoelen en zet de slagroomtaart met fruit in het midden. ‘Lieve vrienden, ik heb dit meesterwerk zelf gemaakt en… ha, daar is Fenna, kom erbij zitten … ik heb in de taart een suikerboon verstopt. Zoiets als met driekoningen, haha. En diegene, die… wacht, ik krijg een bericht op mijn GSM. ‘
Daan ontploft bijna van kwaadheid: ‘Jill, ALSTUBLIEFT!’ ‘Daan, SCHAT, laat me uitspreken. Lukas, schenk jij me nog een glas witte wijn in. Daan, dit is écht mijn laatste… hier toch. The lucky bastard, die de suikerboon op zijn of haar bord krijgt, mag een wens doen. Wat denken jullie?’ Fleur klapt in haar handen: ‘Weer een creatief idee Jill. Ik vind het leuk.’ ‘Goed, dan zal ik de taart verdelen.’ Jill schept de borden zorgvuldig vol en verdeelt ze nauwgezet: ‘Laat het jullie smaken.’ Weer klinkt het piepgeluid van haar GSM; ze kijkt even en tikt dan een bericht onder tafel. Daan zucht luid. Fenna gilt plots: ‘Ik heb de boon! Wacht, ik doe een wens…‘ en ze sluit haar ogen.
Jill kijkt genoegzaam rond: ‘OK, dan is het nu tijd voor de finale. Maar eerst heb ik nog een geschenk voor de gastvrouw.’ Ze haalt het kleine pakje onder tafel uit haar handtas en geeft het met een rare blik aan Fenna. ‘Oh, dankjewel Jill. Dat had je echt niet moeten doen.’ Ze scheurt het geschenkpapier van het kadootje, lacht om het kleine roze T-shirt, fronst haar wenkbrauwen, ziet plots heel bleek en legt het baby T-shirt ineengevouwen op tafel. ‘Laten zien!’ gilt Fleur. Ward neemt het op, kijkt verbaasd en heft het T-shirt omhoog: ‘Wat is dat nu?’ mompelt hij. ‘IK HEB 2 PAPA’s’ staat op de voorkant. ‘Oh ja, en hier komen mijn nieuwjaarswensen:
NIEUWJAARSBRIEF JILL
Fenna, jij zal een fantastische mama zijn… zo zal er geen tweede bestaan
Alleen, wie is de echte papa? Jouw man Ward of mijn echtgenoot Daan?
Weet je nog? 4 maanden terug, in de herst van dit jaar
Was jouw Ward veel in het buitenland, wat een naïeve paljas nietwaar?
Mijn – of jouw – Daan werkte dag en vooral veel in de nacht
Vaak op dit adres, wie had dat ooit gedacht?
Dus geef ik mezelf een groot kado: vrijheid en ons huis
En Fenna, jij krijgt Daan, zo voelt hij zich hier volledig thuis.
Kusje hier, kusje daar, een gelukkig Nieuwjaar!
Jill kijkt met een grijns de tafel rond. De stilte is te snijden. Fenna staart met grote ogen naar een lege plek op tafel, Ward ziet rood.. bijna purper. Daan heeft zijn ogen gesloten, Lukas zit hoofdschuddend met zijn glas wijn te spelen en Fleur haar mond staat wagenwijd open. ‘Dus Fenna, ik hoop dat je een gezond kind hebt gewenst en… aha, daar gaat de bel. Dat is mijn taxi!‘
Jill loopt naar de hal, opent de voordeur en kust haar mama op beide wangen. Dan neemt ze twee koffers aan en zet die in de eetkamer. ‘Daan, SCHAT, hier zijn jouw spullen. Doe geen moeite, blijf gerust zitten. De sloten van ons … pardon … mijn huis zijn ondertussen vervangen. En ja, jij hebt nu één week vakantie. Tijd genoeg om met jouw nieuwe gezin te praten. Ik ga nu even naar een feest van een collega en vertrek op vakantie met mijn mama. Lukas, Fleur, sorry dat ik jullie avond heb verpest. Ik zal jullie helaas niet veel meer zien. Bloed kruipt waar het niet gaan kan of zoiets… je weet wel. Toedeloe!’ Jill geeft een luchtzoen naar de tafel, draait zich zwierig rond, neemt haar jas mee en verdwijnt in het deurgat. De voordeur valt dicht. Enkel de radio hoor je spelen: 10…9…8…7…6…5…4…3…2…1…
Laat een reactie achter