Ons lustrum op Waregem Koerse!

Al vijf jaar op rij beleven we Waregem Koerse. Waarom? Het is een feest! Wij kennen niks, nul, nada van paarden of paardenrennen, maar de sfeer vinden we top! En we maken ook grappige situaties mee… Ofcourse 😉

Waregem Koerse: de controverse

Uiteraard heb ik gemengde gevoelens bij deze denderende sport. Paardenrennen kennen we toch door de eeuwen heen en in veel culturen. Als ik de dag nadien de berichtgeving lees, dat een paard is ingeslapen, schreit mijn hart.  En dan piekt mijn adrenaline als ik de dravers zie voorbij daveren… Raar!

Weegplaats

Het allereerste jaar stonden we wat zenuwachtig aan de kassa. Welk ticket kopen we? Waar heb je goeie, betaalbare plaatsen? Natuurlijk hebben we geen onderzoek verricht. Damn! Even snel overleggen en in plaats van de goedkoopste plaatsen op het binnenplein, beslissen we om te staan aan de ‘weegplaats’.

Tussen al de Waregem Koerse liefhebbers zoeken we turend naar ‘onze plek’. Plots zien we een wegwijzer met ‘weegplaats’. Yep, hier pikken de kiekens… We stappen met ons zessen gezwind naar binnen en meteen krijgen we een moordende blik van een jockey: ‘Buiten!’ ‘Euh… wij hebben ticketjes voor ‘weegplaats’… ‘BUITEN!’. Ooowkeeej, de 100 meter lange strook voor de ‘weegplaats’ aan de piste is bedoeld voor bezoekers.

Ons paard Valentina wint!

Op Waregem Koerse mag je eens een gokje wagen. Het allereerste jaar slaagde onze vriend Marc erin om 4 keer op rij vanaf de zijlijn de winnaar te voorspellen. Huh? Onze oogskes begonnen te blinken. Stel… Onze geldpot voor hamburgers en pintjes kan plots verdubbelen… Hmmm.

Ons vriendenkliekje heeft al een paar jaar een naam ‘De Valentino’s’, omdat we minstens jaarlijks rond Valentijn samen gaan eten. Sommige tradities moet je eren. We hebben ondertussen zelfs een logo en naamkaartjes. En als we dan de lijst overlopen en we zien een paard met de naam ‘Valentina’… dat kan niet misgaan.

De mannen gaan naar de gokhokjes en zetten in op ‘ons’ paard. En dan stijgt de spanning! We staan te springen aan de kant en roepen de longen uit ons lijf. En als Valentina tijdens de voorlaatste ronde een spurtje zet en naar de eerste plaats springt, kijken we met uitpuilende ogen naar elkaar en grijnzen als idioten.

En in de laatste ronde springt ons ‘Valentina’ als eerste over de meet… zonder jockey, die tijdens de laatste hindernis nogal hardhandig is afgestapt 🙁

De hoeden

We proberen elk jaar grappig en origineel uit de ‘hoed’ te komen. Kijk mee! Met dank aan Marlies Hermans en Annemie Slangen voor het maken van enkele prachtexemplaren…

Waar is Willy

Aangezien Willy dit jaar zijn Marie-Jeanne ten huwelijk heeft gevraagd, willen we hen beide op onze manier eren. Deze editie hebben de mannen ook een opvallende outfit met hun ‘Waar is Willy?’ – een parodie op de Waar is Wally?

Op een gegeven moment komt een kerel naar ons mannen. Hij tikt op Dirk zijn schouders. Die draait zich om en de man zegt: ‘Ik ben Willy.’

Een gokje wagen… NOT!

Elke race wagen we een gokje onder elkaar. En ik won al twee keer. Een goeie vriend had me getipt: ‘Als de beruchte Jos Verbeeck rijdt, die wint!’. En jawel, bij zijn eerste race, wint hij grandioos. Dus ik ben overtuigd. Bij de laatste race ga ik wat zenuwachtig naar de echte gokhokjes en leg mijn 10 Euro neer om te gokken op Jos.

‘Welke nummer Mevrouw?’

‘Nummer 16.’

‘Dat kan niet, want we hebben maar 14 nummers.’

‘Huh? Jongen toch, Jos Verbeeck rijdt met nummer 16’.

Hij neemt het blad met het overzicht, kijkt naar de laatste nummer – 16 dus – en schrapt die door.

‘Die nummer doet niet mee...’

Fuck!

Doel

Naar goede gewoonte overnachten we in een lokaal hotel en na het ontbijt rijden we naar spookdorp Doel (ik heb er een aparte blogpost over;). ‘Ons’ restaurant – de molen – is gesloten, dus stappen we bij het andere eethuis binnen. Filip vraagt aan de heel vriendelijke serveerster: ‘Wat is de vangst van de dag?’ ‘Oh, ik zal het even in de keuken vragen.’ Na twee minuutjes komt ze terug naar onze tafel: ‘Scampi in pittige tomatensaus.‘

Onze vorige editie gemist? Klik hier.