Als ik op Facebook een bericht zie van Bob Van Laerhoven ‘dat zijn Engelse verhalenbundel ‘Dangerous Obsessions’ in het Spaans, Portugees, Italiaans en Zweeds wordt uitgegeven en niet in het Vlaams verkrijgbaar is’, intrigeert mij dat enorm. Ja, waarom heb ik nog niks van hem gelezen? Ik start met ‘De wraak van Baudelaire’. Niet voor watjes!
Katapult naar Rimbaud
Voordat ik aan het boek start, katapulteer ik mezelf terug naar het Atheneum in Turnhout. Onze leraar Frans gaf ons huiswerk: declameer het gedicht van Rimbaud (tijdsgenoot van Baudelaire) ‘Le Bateau Ivre’ van buiten. Merci Monsieur Fonteyn!
Bob Van Laerhoven
Deze bescheiden kempenzoon, geboren in het authentieke Arendonk, heeft meer dan 30 boeken op zijn palmares en kent vooral in het buitenland succes. Hij reisde naar conflict- en oorlogsgebieden om getuigenissen van slachtoffers de wereld in te sturen. Bob Van Laerhoven schrijft romans, kinderverhalen, theaterwerken en non-fictie. Wat! Een duizendpoot… neen, een duizendhand.
Plot ‘De wraak van Baudelaire’
Commissaris Lefèbre en assistent Bouveroux krijgen te maken met een makabere seriemoordenaar. Op de verminkte lijken vinden ze elke keer weer een gedicht van de overleden Baudelaire in zijn eigenste handschrift. Bizar! Maar Parijs hecht niet zoveel belang aan deze moorden, wegens de turbulente tijd waarin het radeloze gepeupel in opstand komt tegen de decadente bourgeoisie.
De Pruisen rukken op en zetten Parijs als ratten in de val. De adel houdt orgieën en absurde feesten. De lichtzinnige Napoleon III baseert zijn strategie op toekomstvoorspellingen van magiërs. Het arme volk voedt zich met zijn doden.
De moorden intrigeren toch Lefèbre, waarbij het familiedrama en zijn verleden telkens opspelen. Het wordt persoonlijk.
Een ware teletijdmachine!
Vaak heb ik bijna mezelf overtuigd om het boek weg te leggen. Ik bevond me écht in vreselijke, donkere en ongure Parijs.
Hij gebruikt rijkelijk overladen zinnen doorspekt met Franse en Algerijnse begrippen, wat het verhaal nog meer élan geeft. De historische feiten en personen, die door het verhaal lopen, maken het boek waardevol voor me.De flashbacks van commissaris Lefèbre naar zijn ‘fantastische’ soldatentijd in Algiers waan ik té ‘James Bond’. De beschrijvingen van de hoererij en perversiteit waren misselijkmakend. Toch bleef ik gulzig verder lezen benieuwd naar de ontknoping.
Ontdek een paar van mijn favoriete boeken…
Laat een reactie achter