Regelmatig zie je ze in de krant: de jonge Syriëstrijders. Iedereen heeft wel een uitgesproken mening over hen. Maar wat denkt de familie daarover? En hoe ervaart de moeder deze onomkeerbare beslissing? En hoe gaat zij daarmee om? Luister naar het verhaal van mama Fatima. Over verdriet, machteloosheid en moed.
Moderator Cathelijne
Relaas
Ik ben grote fan van Relaas. Het team achter de schermen laat (buiten)gewone mensen hun waargebeurd verhaal vertellen. Iedereen mag komen luisteren. Zeker eens doen!
In de knusse Hopsack in Antwerpen zat ik te luisteren naar vier vertellers. De afstand naar het podium is zo klein, dat ik me heel verbonden voelde. En Fatima had meteen mijn hart gestolen!
De verloren zoon van Fatima
Luister zelf naar het verhaal van Fatima hier
Enkele zinnen, die mij naar adem doen happen:
‘Zondagochtend vindt mijn jongste zoon een kladbriefke in de brievenbus. Hij geeft dat aan mij en ik gooi het op tafel en ga naar de keuken iets doen. Ik kom terug en ik zie zijn handschrift en ‘Syrië’. En toen wist ik het. Toen ben ik letterlijk en figuurlijk door mijn knieën gezakt.’
Mijn zoon is naar de dood gegaan!
Ik begon met God te praten; ik ben heel gelovig: ‘God, ik heb alles aanvaard, wat gij mij hebt gegeven. Mijn vader is gestorven op 33 jaar. Dat heb ik aanvaard. Op zijn sterfbed heeft hij mij beloofd aan zijn ouders in België. Dat heb ik ook aanvaard. Ik heb een zieke man. Ik heb ermee leren leven, dat heb ik ook aanvaard. Nu gaat ge mijn zoon afpakken, dat aanvaard ik niet. Daarna heb ik wel vergiffenis gevraagd.
Drie of vier dagen later belt hij mij: ‘Hallo mama, ik heb dat voor u gedaan. Als ik sterf, kan ik 72 familieleden of vrienden naar de hemel brengen.‘
Het verdriet blijft, maar ik moet iets doen. Ik heb mijn verhaal gedaan in Vilvoorde en via de burgemeester ben ik uitgenodigd voor een reportage met Rudi Vranckx ‘Mijn Jihad‘. Ik ben opgestaan om het taboe te doorbreken.
De eerste keer dat hij doodverklaard werd, zijn we begonnen met de begrafenis. Ondanks dat stuurde ik toch een bericht: ‘Kijk zoon, ik heb gehoord dat gij gestorven bent.’
Ik heb gehoord dat ik grootmoeder ben geworden en mijn zoon heeft de naam van zijn broer aan zijn kind gegeven. Hij is ons niet vergeten.
Nog een pakkend relaas beluisteren?
Laat een reactie achter