Ja, ik ben fan van Gert Late Night en zeker van Gert Verhulst en de oh zo grappige James Cooke. Maar de ‘ernstige’ bespreking in de eerste aflevering over burn-out gaf me rillingen.
W.A.A.R.D.E.L.O.O.S.! Ik ben boos.
Gevoelig?
Ik vraag het me al een paar dagen af. Ligt het zo gevoelig bij mij aangezien ikzelf uit het meedogenloze dal van een burn-out kruip? Waarschijnlijk! Toch wil ik een en ander toelichten. Het moet van mijn hart, lever en alle andere ingewanden. Vooral mijn maag, want die kneep gevaarlijk samen tijdens het programma. Mijn stressbarometer piekt.
Definitie burn-out
Burn-out experte Marijke De Couck heeft zeker gelijk dat burn-out een ‘energiestoornis’ is, waarbij je mentaal en fysiek volledig uitgeput bent. Terwijl depressie een stemmingsstoornis is. In het programma slaagt het gezelschap erin om steeds de 2 definities door elkaar te halen. Bummers! Nog even een ezelsbruggetje (en ja, dit is héél kort door de bocht):
Wie is vatbaar?
So far, so good (redelijk toch) en dan gaat Marijke volledig de mist in. Eén van de vragen in het uitgebreide onderzoek: ‘Bij een voltijdse job van 40 uur: hoeveel uur percipieert u dat u werkelijk werkt?‘ Hiervan zakt mijn broek af! Seriously?
Sorry Marijke, het zijn vooral de medewerkers, die voluit voor hun job gaan, die een enorm groot risico lopen. Je had een betere intro kunnen verzinnen. Ik had het hardwerkende giechelende gezelschap gevraagd:
- Is jullie job jullie passie?
- Zijn jullie perfectionisten?
- Staan jullie op met je werk en gaan jullie ermee slapen?
- Hebben jullie een (te) grote verantwoordelijkheidszin?
- Zijn jullie heel kritisch voor jezelf? Leg je de lat steeds hoger?
- Zijn jullie resultaatsgezind?
Hoogstwaarschijnlijk antwoorden de heren (Gert Verhulst, Erik Van Looy, Kevin Janssens en Jani Kazaltzis) op alle vragen met een volmondige luide JA! Wel, dan zijn jullie perfecte kanshebbers.
Kenmerken
Natuurlijk spreek ik uit eigen ervaring en door mijn ex-job als Talent Manager en Coach kan en mag ik kaderen. Als je een hele tijd lang (in mijn geval meer dan 8 maanden!):
- totale uitputting kent
- je geheugen op 20% capaciteit werkt
- constant schrikt (20 à 30 keer per dag)
- felle nachtmerries hebt (elke nacht opnieuw)
- enorme faalangst ontwikkelt als een gemeen gif
- een enorm negatief zelfbeeld hebt gekregen
- volledig apathisch reageert
… ja, dan spreek je over een burn-out. Geloof me, ik ben/was een sterke madam. Het heeft totaal en helemaal niks – NADA – te maken met het niet graag doen van jouw job. Integendeel!
Gert Verhulst heeft zich 3 weken ‘depressief’ gevoeld… ja, dan heb je een ‘dipje’ ;-).‘Ernstig’ onderwerp
Ja, we moeten meer lachen in en om de wereld. Ik probeer dit ook te stimuleren en te prikkelen. Humor heelt en kan de realiteit verzachten. Maar soms vind ik bepaalde opmerkingen ongepast en denigrerend. ‘Mensen, die enquêtes invullen, hebben belangstelling nodig‘. Echt?? De wetenschappers zullen het graag horen.
Enneuh… probeer zeker niet alles ‘eventjes’ op één oorzaak te poneren. Sociale Media is NIET de grote boosdoener of oorzaak. Het gaat erom hoe jij jijzelf ziet en hoe je jouw batterij al dan niet kan (her)opladen.
Genezen!
De laatste zin van Marijke deden mijn man en ikzelf uit onze zetel opspringen: Het belangrijkste element om geen burn-out te krijgen of te herstellen: ‘Niks moet. We laten alles achterwege.’ Zo simpel, toch? Djiezus toch! Het leven zit toch nét iets complexer in elkaar. Enneuh, een werkgever staat niet te springen om ‘genezen burn-outers’, die plots enkel en alleen nog de ‘leuke’ taken uitvoeren. Of denk jij daar anders over Gertje?
Ik weet dat het genezingsproces lang duurt. Helaas, want geduld behoort niet tot mijn kernkwaliteiten. Gelukkig had ik een fantastische psychologe, die mij heeft begeleid. Confronterend, pijnlijk, helend. Nu weet ik dat mijn lichaam een fel teken heeft gegeven om mijn levensstijl om te gooien. Gelukkig!
Een stuk van mijn herstel dank ik aan het opnemen van een vroegere passie: schrijven. En mijn eigen burn-out verhaal neerpennen, kon niet persoonlijker (je kan hier mijn relaas lezen).
Waardeloos
Aangezien ik een hele tijd in het buitenland vertoef, heb ik de eerste uitzending pas onlangs bekeken. Die had ik gemist door hard werk ;-). Het woord ‘waardeloos’ kwam meteen bij me op. Ja, het gaat hier over waarden en ik voel me op mijn hart getrapt.
Liever had ik meer ervaren experten aan het woord gezien (zoals kanjer Luk Dewulf of mijn psychologe Anke Ides) met een (ex)burn-outer aan hun zijde. Dan krijg je een beter beeld – letterlijk en figuurlijk. Nu weet ik dat heel wat patiënten met een nog groter schaamtegevoel thuis zitten. Jammer!
Ja, ik blijf kijken naar Gert Late Night, maar het stuk over burn-out blijft W.A.A.R.D.E.L.O.O.S.
Ik ben boos.
Wil je de uitzending herbekijken? Dat kan hier. Het ‘aangebrande’ onderwerp start op minuut 32. (Aflevering kan je zien tot 02JUL2017 én als je inlogt).
Mijn gedacht 😉
Ik ben geen fan van Gert late night, hun onderwerpen dijn goed, maar niet goed uitgewerkt. Gemiste kans!!
Dankjewel voor jouw reactie. x
Dag Kim, dankjewel voor jouw fijne reactie. Knap dat jij jouw balans hebt gevonden. En ja, nu heb ik ook (nog grotere) voelsprieten. Het blijft heftig. Warme knuffel.
Hallo Chrisje,
Je hebt helemaal het recht om hier je verontwaardiging te uiten. Je hebt gezien wat je hebt gezien op televisie, welke gesprekken daaraan zijn voorafgegaan maakt voor jou eigenlijk niets uit. Wie zich laat interviewen weet op voorhand dat mensen maar een aantal minuten te zien gaan krijgen, zeker in een programma als Gert Late Night. De geïnterviewde heeft tijdens het interview de mogelijkheid om te reageren en waar nodig de puntjes op de i te zetten. Wanneer dat niet lukt, is dat voor rekening van wie geïnterviewd werd.
Wel mooi hoe hij het voor zijn vrouw opneemt.
Groetjes,
val
p.s.: iemand aanspreken met de voornaam en zelf afsluiten met Prof. Dr. vind ik eerder bedenkelijk…
In de gesloten facebookgroep heb ik mijn (laatste) reactie op Prof. Dr. Caers en Marijke De Couck gepost:
In mijn blog geef ik mijn eerlijke mening en de statements, die jij – Marijke- op TV hebt verteld, vind ik nog steeds niet ’to-the-point’ en onvolledig. Het schetst bij mij een fout beeld. Jammer dat je niet meer weerwoord hebt gegeven tijdens en na de uitzending. Ja, ik weet nu dat je vooraf een interview hebt gehad en neen, ik weet niet wat daar de boodschap was. Mijn reactie op mijn blog en daar blijf ik bij: ‘Ik vind het een gemiste kans voor jezelf dat je de kernboodschap over burn-out niet hebt kunnen overbrengen. Jammer!’
Chrisje,
Je kan je niet verstoppen achter de bewering dat het een openbaar dagboek is waarin jij je gevoelens uit. Dit maakt het niet goed dat je onterecht mensen beschuldigt in de openbare ruimte. Als je daar de mist ingaat, moet je dit rechtzetten naar de mensen toe die jij onnodig hebt zwart gemaakt.
Je mag oordelen over een programma, maar niet op een onterechte wijze over personen.
Ik veronderstel dat je voldoende fatsoen hebt om deze rechtzetting alsnog te doen.
Met vriendelijke groeten,
Prof. Dr. Ralf Caers
Dag Marijke (en Ralf),
Jullie vragen mij (via een Facebookgroep) om te reageren op jullie reactie. Wel, een blog is een openbaar dagboek, waarbij ik mijn gevoelens oprecht uit. Ik vind het een gemiste kans voor jezelf dat je de kernboodschap over burn-out niet hebt kunnen overbrengen. Jammer!
Goed dat je de link erbij zet. Ik had nog twijfels om het te gaan lezen maar als ik jou stuk al lees dan weet ik dat dit mij alleen maar gaat frusteren. Zonde van mijn energie!
in 2014 heb ik mij – tegen mijn zin in- ziek gemeld omdat ik echt op was. Ik kon niks meer. Mijn baas had hier weinig begrip voor en tja, de rest is geschiedenis. Jaren kampde ik met heftige paniekaanvallen, ging ik in therapie en kreeg ik tussendoor ook nog een autongeluk voor mn kiezen. Mijn burn out is het zwaartse geweest wat ik ooit heb meegemaakt. Het was life changing. Uitzichtloos. Pijnlijk. Confronterend.
Het grootste lichtpunt is dat het mij helemaal tot mijn kern heeft gebracht. Als alles kapot is dan kan je alleen maar weer naar boven. En dat heb ik gedaan. Nu 3 jaar later run ik mijn eigen bedrijf en voel ik dat ik eindelijk in balans ben. Ik heb niet veel meer nodig en leef heel minimalistisch. Toch merk ik nog steeds dat als ik druk voel en in een omgeving ben die niet ‘juist en oprecht’ aanvoelt, er van binnen iets knapt.Met een heftige paniekaanval als gevolg.
Beste Chrisje,
Ik heb zonet je artikel kunnen lezen. Gezien de insteek van je artikel vond ik dat ik niet anders kon dan reageren.
Ik wil even aangeven dat je naar de eerste aflevering van Gert Late Night hebt gekeken. Wat je niet gezien hebt is dat er aan het programma een anderhalf uur durend interview vooraf ging, dat Gert het script volledig naast zich neerlegde, dat Gert van plan was te vragen of vrouwen niet gewoon terug naar de haard moesten (maar dat heeft de crew hem nog kunnen afleren), dat heel de crew met open mond naar het interview zat te kijken en zich na afloop uitgebreid geëxcuseerd heeft voor de gang van zaken tov mij, met het schaamrood op de wangen.
Zoals je hebt kunnen zien heb ik nooit meer dan 15 seconden gekregen om iets te zeggen, vooraleer er weer een grap werd gemaakt, de foute link met depressie opdook of er weer een nieuw aspect werd aangesneden.
Achter mijn laatste zin zat een hele uitleg achter, onder meer over veerkracht, weerbaarheid en het lef om over te stappen naar een nieuwe job of organisatie (niks moet, je hebt vaak meer keuzes dan je denkt). Maar opnieuw was daar geen tijd voor om toe te lichten. Er werd onjuist met zo’n onderwerp omgegaan en ikzelf had hier ook geen goed gevoel bij. Ik kreeg de kans niet om zaken uit te leggen en vond zelf dat de programmamakers op een onrespectvolle manier omgingen met het topic. Natuurlijk weet ik dat die mensen zelf risico lopen op een burnout en er zelfs een gehad hebben. Er kwam echter geen kans om daar concreet op in te gaan. De hele avond in 1 woord (volgens hen zelf) was: Chaos. Ik citeer nog een zin uit een beoordeling van het programma door een populaire krant: “De vier mannen zitten ’s avonds in de zetel te kijken naar wat ze die middag in dezelfde zetel hebben gezegd. Helemaal genant wordt het als er iemand bijkomt die wel denkt dat het over iets zal gaan”.
Ik hoop dat je met deze informatie een andere blik kan werpen op de ‘aangebrande’ uitzending. Als ze aangebrand was dan is dit niet mijn fout, maar die van het programma. Misschien in het vervolg eerst grondige inlichtingen bekomen alvorens je onterecht mensen door het slijk haalt.
Met vriendelijke groeten,
Marijke