Krijsend bezoek: uitgebroken papegaai Kim op ons dak!

Krijsende papegaai

“Wotdafuck?!” gil ik op zaterdagochtend… nee… nacht om 5 uur. ‘Dirk, wat een hels lawaai!‘ Onze open haard werkt als een megafoon en maakt het krijsen van een vogel op onze schoorsteen ondraaglijk. Mijn man trekt snel zijn berezachte badjas aan en rent naar buiten. ‘Wow! Een grote papegaai op ons dak…’

 Hulpeloze politie

‘Die zullen ze wel missen in de ZOO!’ Wij wonen 500 meter in vogelvlucht (haha!) van de Antwerpse dierentuin. Dat heeft voordelen! Regelmatig hoorden we Victor – de prachtige leeuwenkoning – brullen (machtig momentje) totdat hij helaas in 2013 op respectabele 19-jarige leeftijd overleed. ‘Tsja, ’t is nog pokkevroeg, dus kunnen we best de politie bellen… Goedemorgen, heeft u een melding gehad dat een papegaai ontsnapte uit de ZOO?” Een verveelde Antwerpse stem bromt: ‘Dan mut ge de zoologie bellen heej…’ en hij verbreekt de verbinding. Oooowkeeej…

It’s a ZOO!

“Goedemorgen, wij hebben op ons dak een papegaai. Missen jullie er eentje?” De medewerker vraagt: ‘Welke kleur heeft die meneer?” Mijn man kijkt me verbaasd aan: “Euh… zwart.” De kerel zucht: “Nee meneer, wij missen enkel een blauwe…” Dirk zijn stem verhoogt een paar octaven: “Zwanst nu niet, het is verdorie nog nacht. Als het licht wordt, zal het héél waarschijnlijk een blauwe papegaai zijn!” Nog een zucht: “Bedankt meneer. Wij zullen komen.” en hij hangt op. Driftig toetst Dirk ‘redial’: “Zeg, wil jij niet weten waar we wonen?” Een nog diepere zucht: “Dat zei mijn baas ook…”

De reddertjes

Na een snelle douche maak ik ontbijt. Ondertussen verkleurt ons nieuw huisdier in prachtig kobaltblauw en paradeert hij op de balustrade van ons terras. Met een pistoleeke mompel ik: ‘Knap hee, maar waar blijven we met onze papegaai in de winter?” Een uurtje later gaat de bel en stappen twee toffe madammen op ons terras. ‘Ha, hier zit onze Kim! Het koppeltje heeft de draad van de kooi stukgebeten en ontsnapte. Het vrouwtje hebben we teruggevonden in de ZOO, maar deze schavuit missen we…‘  Met zachte stem én een schaaltje lekkernijen lokken ze Kim. En ja, hij aarzelt, komt dichter en… verliest zijn evenwicht en fladdert weg.

The naked man

Op een overstaand flatgebouw zien we Kim neerstrijken. Dirk haalt zijn verrekijker. De dames zuchten: ‘Nu moeten we wachten op een telefoontje; wij mogen niet zomaar aanbellen.‘ Ik schud van nee: ‘Zot! Daar kan je niet op wachten. Wij zien toch waar je kan aanbellen…” Dirk roept: “Hee, vlakbij Kim staat een naakte man voor het raam!” De dames rukken de verrekijker uit zijn hand: “Kom, we zijn weg!”

Ongeletterd

Een week later babbelen we met de buren over ‘onze Kim’. ‘Ja, blijkbaar zijn het dure vogels. Voor een koppeltje betaal je  gauw 25.000 euro. Ofwel sterft Kim van de honger, ofwel heeft een snoodaard hem gevangen. Ik heb de ZOO nog gebeld en zij hebben nu een annonceke gezet in de Gazet.‘  Ik kijk met grote ogen naar de buurman: ‘Die weten toch dat een papegaai niet kan lezen…”

Helaas blijft Kim spoorloos 🙁