Met heel veel plezier schrijf ik voor Borgerblad en wil ik mensen dichter bij elkaar brengen. Ben jij benieuwd naar de bewoners van Borgerhout? Ik ook! Ik stap rond in ons district, bel lukraak aan en maak kennis met Abdel – één van onze Borgerburen.
Abdel
Als ik op een maandagmiddag door de verlaten Godtsstraat wandel, zie ik plots een dame met de huissleutels in haar hand. Ik vraag haar of ze het ziet zitten of we binnenkijken voor BorgerBlad.
Ze kijkt me monsterend aan en laat me dan binnen in hun appartementje. Ze doet teken of ik wil blijven wachten in de gang. Abdel – haar oudste zoon – komt nieuwsgierig om de hoek kijken. “Kom gerust binnen. Ik heb nog een slaapkop, want ik heb heel het weekend gewerkt”, lacht hij.
Toekomstperspectief
“Vijftien jaar geleden heeft mijn vader ons vanuit het noorden van Marokko naar België gehaald. Dus heeft hij de hele procedure in gang gezet, zodat we papieren konden krijgen. Toen alles in orde was en we mochten vertrekken, waren we enorm blij. Ik woon hier dus met mijn ouders, mijn twee broers en mijn zusje.” Hij kijkt een beetje verlegen rond in de piepkleine keuken. “Ik woon hier graag en mijn favoriete plek in huis is natuurlijk de woonkamer. Daar staat namelijk de TV”, grinnikt hij.
Ambassadeur
“Meteen heb ik een jaar Nederlandse les genomen en na de lagere school heb ik elektriciteit-mechanica gestudeerd. Dat was toch niet zo mijn ding en dus ben ik in het deeltijds onderwijs als lasser begonnen. In het begin heb ik heel wat afgelachen met mijn klasgenoot. Maar die werd op een gegeven moment van school gestuurd.
Toen besefte ik dat het ernst was. Vanaf dan heb ik heel hard gewerkt. Ik werd zelfs ambassadeur van de school. Daar ben ik fier op. Daarna heb ik een opleiding heftruck/reachtruck gevolgd en ik werk nu al een tijd bij Nike in Laakdal.”
Borgerhoutenaar én Antwerpenaar
Als we hem vragen of hij zich nu eigenlijk Borgerhoutenaar of Antwerpenaar voelt, vindt hij dat duidelijk dubbel. “Goh, meestal voel ik me Borgerhoutenaar. Dat kan je niet uitleggen, je moet hier zelf wonen om te weten hoe fijn het hier is. Vaak komt Borgerhout negatief in het nieuws. Soms als het totaal niet relevant is. Jammer.”
“Ik ben ook enorm trots op Antwerpen, dat is toch zo’n mooie stad. Als ik op reis ga naar mijn tante in Frankrijk, dan krijg ik na een paar dagen al heimwee naar mijn stad. Ik voel geen behoefte om andere steden in België te leren kennen. Er valt zo veel te beleven in Antwerpen zelf.”
173 nationaliteiten!
“Meestal breng ik mijn vrije tijd door met mijn beste vriend Karim. Wij gaan graag naar de Drink, de Kerkstraat of het Montgomeryplein. Mijn favoriete event blijft toch wel Borgerrio. Al die verschillende mensen bij elkaar!
Als ik fiets, heb ik schrik
“Het is wel enorm druk in Borgerhout. Vooral op de Turnhoutsebaan kan het hectisch zijn. Helemaal niet evident voor de fietsers. Ik geef het toe: als ik met de fiets rij, heb ik schrik. Je moet heel erg oppassen aan elk kruispunt. Als je dan valt, kan het letsel heel ernstig zijn.”
Een glimlach kost niks
“Ik maak de buren graag blij met een glimlach of een praatje. Als ik een gouden raad mag geven aan iedereen: kijk verder dan uw neus lang is en leer elkaar kennen. Je bent toch veel meer dan een kleur of een geloof?”
Meer lezen?
Absoluut waar…
Waar je geboren bent, hoe iemand er uit ziet is nooit een eigen keuze. Het maakt maar een deel uit van wie je bent.
Wat je doet, gelooft en/of denkt is weer wel een eigen keuze!
Vredelievende groet,